موزاییک پرسی 40 * 40

Description

استفاده از موزاییک برای کوراسیون ، کف و دیوارها در جهان روم باستان بسیار رایج بوده است.
موزاییک را می توان در اشکال مختلف هم چون نقاشی های دیواری ، سنگ فرش های سنتی ، آثار هنری معاصر و موارد صنعتی ساختمانی یافت.
موزاییک دارای تاریخ طولانیست ، از هزاره سوم قبل از میلاد در بین النهرین شروع می شود. موزائیک های با سنگ ریزه در یونان قدیم ساخته میشد . و بعد از آن ساخت موزاییک هایی با الگوهای و تصاویر مختلف هم در یونان باستان و هم در روم باستان رواج پیدا کرد . کلیساهای اولیه از قرن چهارم به بعد با موزاییک های دیواری و سقفی تزئین شده بودند. هنر موزائیك در امپراتوری بیزانس از قرن ششم تا پانزدهم میلادی رونق گرفت. این سنت توسط پادشاهی نورمن سیسیل در قرن دوازدهم میلادی ، در میان روسها در اوکراین رواج پیدا کرد. موزائیک در رنسانس از مد افتاد ، اگرچه هنرمندانی مانند رافائل همچنان به تمرین تکنیک قدیمی پرداختند. نفوذ رومی و بیزانس باعث شد تا هنرمندان یهودی کنیسه های قرن 5 و 6 را در خاورمیانه با موزائیک های کف تزئین کنند.
موزائیک در هنرهای اولیه اسلامی ، از جمله نخستین بنای بزرگ مذهبی اسلام ، گنبد صخره در اورشلیم ، و مسجد بنی امیه در دمشق مورد استفاده قرار گرفته و در بناهای مذهبی و کاخ ها به طور گسترده استفاده می شد. موزائیک پس از قرن هشتم در جهان اسلام از مد خارج شد.